Baanbrekend nieuw juridisch rapport geeft uiting aan grote bezorgdheid over het Britse sanctieregime

Een nieuw juridisch rapport, geschreven door de vooraanstaande Britse advocaat Dean Armstrong KC van Maitland Chambers en het International Legal Forum (ILF), een internationale coalitie van advocaten die zich inzet voor de bestrijding van terreur en de bevordering van de rechtsstaat, heeft grote tekortkomingen ontdekt in het sanctieregime van het Verenigd Koninkrijk, dat het zeer ineffectief acht en ernstige zorgen baart over het gebrek aan een behoorlijke rechtsgang.

Een van de belangrijkste instrumenten die het VK gebruikt om zijn doelen op het gebied van buitenlands beleid te bereiken, is het opleggen van sancties aan individuen en entiteiten – zowel burgers van het VK als buitenlanders.

Het rapport stelt dat het sanctieregime van het VK over het algemeen niet effectief is in het bereiken van de doelstelling om landen en individuen te weerhouden van de activiteiten die de aanleiding vormden voor het opleggen van de unilaterale sancties. Bovendien kunnen deze ineffectieve en vaak willekeurige unilaterale sancties, gebaseerd op de grillen van individuele ministers, onvoorziene en schadelijke gevolgen hebben voor onschuldige personen die geen invloed hebben op de staat die het werkelijke doelwit van de sancties is.

De zeer brede sancties die tegen Rusland zijn ingesteld na de invasie van het land in Oekraïne, scheppen een gevaarlijk precedent dat een sterk gepolitiseerd instrument kan worden in andere conflicten, wat al kan worden waargenomen door de toepassing van sancties tegen Israëlische personen en groepen.

Het rapport doet een aantal aanbevelingen over hoe het Verenigd Koninkrijk een sterker sanctieregime met transparantie kan creëren dat respect voor een eerlijke rechtsgang en individuele rechten verankert.

1. Eenzijdige sanctieregelingen voor andere doeleinden dan nationale veiligheid moeten hun noodzaak en effectiviteit beschrijven en voorzien in een jaarlijkse herzieningsfase door rechtbanken en/of een regelgevende autoriteit.

• Bij het aanwijzen van personen – moet er een duidelijk bewijskrachtig verband zijn tussen het doelwit en de situatie die wordt aangepakt.

• De procedure voor het aanwijzen van personen bij naam moet standaard voorzien in een verplichte kennisgeving van de beoogde persoon door de bevoegde minister, vergezeld gaan van een duidelijke procedure voor het aanvechten van de aanwijzing, zodat er voldoende tijd en bewijs is voor een adequate verdediging voordat de aanwijzing plaatsvindt, en de beoogde persoon volledige schriftelijke redenen geven voor de aanwijzing.

• De bekendmaking van niet-gerubriceerde informatie moet verplicht zijn in alle gevallen die geen verband houden met de nationale veiligheid.

• Het aanwijzen, met naam of omschrijving, moet gepaard gaan met een duidelijke procedure die de persoon in kwestie kan volgen om het bestrafte gedrag te staken.

• Oprichting van een panel van deskundigen om de minister bij te staan in de procedures voor het opstellen en beoordelen van de aanvragen voor het schrappen van de lijst.

Dean Armstrong KC:

“Het Britse regime, dat vaak wordt aangestuurd door individuele ministers, mist consistentie, duidelijkheid van het proces en proportionaliteit en slaagt er niet in zijn doelen te bereiken wat betreft het straffen van slechte actoren. In plaats daarvan zijn er onvoorziene gevolgen zichtbaar, waarbij het gebrekkige regime gevolgen heeft voor onschuldige individuen en entiteiten die hen extraterritoriaal binden.”

Arsen Ostrovsky, mensenrechtenadvocaat en CEO van The International Legal Forum:

“De flagrante willekeur en politisering van het bestaande sanctieregime is elke week duidelijk geweest sinds het bloedbad van⁷ oktober door Hamas, aangezien dezelfde leiders die Israëli’s aanwezen voor sancties, ervoor kozen om zelfs niet één van de Britse of buitenlandse staatsburgers aan te wijzen die opriepen tot Jihad en Intifada in de straten van Londen, of Palestijnse extremisten en functionarissen, die blijven aanzetten tot geweld en rassenhaat.”

Hoewel Armstrong KC en de ILF sterk geloven in de noodzaak van een sanctieregime als een belangrijk instrument voor buitenlands beleid en nationale veiligheid, pleiten ze voor een robuuster, doelgerichter en transparanter systeem, dat in overeenstemming is met de verplichtingen van Groot-Brittannië onder internationaal recht en respect voor de principes van een eerlijk proces en individuele rechten.

https://www.eureporter.co/wp-content/uploads/2024/06/A-legal-review-of-the-UK-sanctions-regime-2.pdf