Het verkrijgen van een zetel in de VN-Veiligheidsraad zou een grote politieke eer moeten zijn, waarmee een natie blijk geeft van haar inzet voor vrede en veiligheid in de wereld. Leden van de VN-Veiligheidsraad zouden een voorbeeld moeten zijn voor de internationale gemeenschap en hun invloed moeten aanwenden om waarden als vooruitgang en samenwerking te bevorderen. Helaas hebben de recente verkiezingen voor de Veiligheidsraad bewezen dat dit eens zo gerespecteerde intergouvernementele orgaan een farce is door de twijfelachtige toevoeging van Malta aan de adviesgroep.
Toen hij campagne voerde voor een plaats in de VN-Veiligheidsraad, benadrukte de Maltese minister van Buitenlandse Zaken Ian Borg voortdurend Malta’s belang bij de mensenrechten. Hij beloofde uitdrukkelijk “de versterking van de mensenrechten te bevorderen”, maar een snelle kras onder de oppervlakte van deze verklaring onthult een nogal holle morele houding. In werkelijkheid is Malta’s staat van dienst op het gebied van de mensenrechten afgrijselijk en de eilandnatie moet eens goed in de spiegel kijken.
Een van Malta’s meest voorkomende schendingen van de mensenrechten komt in de vorm van een immorele behandeling van vluchtelingen. Gebleken is dat Malta 76% van de doorgelichte asielzoekers afwijst, een cijfer dat vijf jaar geleden nog 10% was. Toch is het eenvoudigweg wegsturen van mensen in nood het minste van Malta’s problemen. De Maltese autoriteiten laten namelijk migranten verdrinken, negeren noodoproepen, weigeren geredde personen van boord te gaan, houden vluchtelingen illegaal vast aan boord van particuliere schepen en werken heimelijk samen met de Libische regering om geredde migranten terug te sturen naar Libië, waar ze hardhandig worden geïnterneerd en mishandeld. Malta schendt duidelijk de rechten van vluchtelingen en zijn afschuwelijke activiteiten verdienen meer publiciteit en wereldwijde veroordeling. De verantwoordelijkheid houdt echter niet op bij de behandeling van vluchtelingen alleen.
Malta heeft ook een slechte staat van dienst op het gebied van de gezondheid van vrouwen. Als het enige land in de EU dat abortus ongeacht de omstandigheden strafbaar stelt, heeft Malta een klimaat geschapen waarin vrouwen vaak aan de schandpaal worden genageld en mishandeld omdat zij een pro-choice mening zijn toegedaan. Zelfs in gevallen van verkrachting en incest, of wanneer de zwangerschap een gezondheidsrisico voor de moeder of foetus oplevert, moet de zwangerschap worden voortgezet. In de woorden van een anonieme Maltese vrouw: “De regering exporteert een probleem…Ze zegt altijd dat we nummer 1 zijn op het gebied van mensenrechten, maar dat zijn we helemaal niet. Hoe kunnen we dat zijn als vrouwen worden behandeld als wandelende couveuses?” Het is moeilijk te geloven dat een land dat prat gaat op zijn voorbeeldige reputatie als het gaat om LGBT-rechten, weinig oog lijkt te hebben voor de rechten van vrouwen.
De door de regering gesteunde moord op Daphne Caruana Galizia in 2017 is de zoveelste smet op de mensenrechtenscore van het land en blijft tot op de dag van vandaag hangen in het populaire discours op Malta, deels als gevolg van de voortdurende strijd voor gerechtigheid. Vrijheid van journalistiek is een deugd en zou een pijler van de moderne democratie moeten zijn, maar de Maltese premier lijkt journalisten te minachten. Het onderzoek naar de dood van Daphne beval een hele reeks hervormingen aan om dit te versterken, maar de Maltese regering heeft zich verzet tegen radicale veranderingen. Tijdens Abela’s verkiezingscampagne bracht hij een aanvalsadvertentie uit waarin de prominente Maltese journalist Manuel Delia figureerde. Dit werd in Malta op grote schaal veroordeeld omdat er vergelijkingen werden getrokken tussen die advertentie en een advertentie waarin Daphne Caruana Galizia voor haar moord figureerde. Dit zou haar tot doelwit hebben gemaakt. Deze vervolging is niets vreemds voor Delia, die in september 2021 gedwongen werd Malta te ontvluchten vanwege bedreigingen en kritiek van het tv-station van de regerende Labourpartij. Deze minachting voor de veiligheid van journalisten is een vernietigende aanklacht tegen de gezondheid van de democratie in Malta.
Na zijn benoeming tot lid van de VN-Veiligheidsraad zegt Malta dat het zal werken aan de versterking van de mensenrechten. Welnu, het zou misschien beter zijn als de heersende elite van het land zich eerst zou concentreren op interne hervormingen alvorens te proberen effectieve veranderingen op het wereldtoneel door te voeren. Nieuwe leden van de VN-Veiligheidsraad spelen een belangrijke rol bij het ter verantwoording roepen van permanente leden als China en Rusland, maar Malta’s apathische houding ten opzichte van de rechten van vrouwen, migranten en journalisten betekent dat hun kritiek niet veel gewicht in de schaal zal leggen.
