Interview met het dagblad LIBERO

Laten we beginnen met het thema economie. In Italië herstelt de economische groei zich langzaam, maar hij lijkt nog steeds te stagneren. Wat zijn volgens u de belangrijkste hervormingen die ons land zou moeten doorvoeren om de economie nieuw leven in te blazen?

In Italië hebben we een chronisch probleem van economische groei door een reeks factoren, waaronder bureaucratie, een te ingewikkeld belastingsysteem en een starre arbeidsmarkt. De hervormingen die ik als fundamenteel beschouw, zijn een drastische vereenvoudiging van de bureaucratie, met de afschaffing van verouderde wetten en regels die het ondernemersinitiatief verstikken, en een belastinghervorming die voorziet in een verlaging van de belastingen, misschien de vlaktaks die Milton Friedman heeft bedacht en die in het programma van de centrumrechtse regering is opgenomen.

Daarnaast is het nodig om in te grijpen in de arbeidsmarkt om deze flexibeler te maken, bijvoorbeeld door onderhandelen in bedrijven aan te moedigen en de belastingdruk te verlagen. Al deze veranderingen kunnen een energieke impuls geven aan de groei, er is een schok nodig voor een groot herstel door radicale maatregelen.

U hebt het vaak over economische en persoonlijke vrijheid. Hoe kan Italië op deze gebieden verbeteren en welke obstakels ziet u aan de horizon?

Economische vrijheid is vaak de voorwaarde voor individuele vrijheid, dit zijn de fundamentele pijlers van de visie van het Friedman Instituut. Vrijheid is onze existentiële missie. Italië heeft in dit opzicht helaas nog een lange weg te gaan. Significante verbetering zou vereisen dat de staatsbemoeienis met de economie wordt teruggedrongen, dat publieke activa worden geprivatiseerd, dat de markt wordt opengesteld voor concurrentie en dat individuele rechten, waaronder burger-, eigendoms- en handelsrechten, krachtig worden verdedigd. Zoals

Wat bijvoorbeeld de LGBTQ-kwestie betreft, is Italiaans centrumrechts niet in staat om actueel te zijn, het is niet in staat om volledig te begrijpen dat de staat geen morele oordelen moet vellen over de levens van zijn burgers, maar ze allemaal gelijk moet behandelen, omdat we vrij geboren zijn. De grootste obstakels zijn een wijdverspreide statistische mentaliteit en een politieke klasse die vaak meer geïnteresseerd is in het behouden van consensus dan in het doorvoeren van moedige hervormingen, zelfs op centrumrechts niveau, die meer verwant zouden zijn aan onze waarden. Aan de andere kant is er links dat is teruggekeerd naar zijn verleden door haat, sociale ongelijkheid en geboeid justitia te promoten en dat zich onttrekt wanneer hun leden de rechten schenden. Een culturele verandering is ook essentieel en benadrukt het belang van vrijheden op alle gebieden, privé-initiatief en verdienste.

Om Friedman te citeren: minder overheid betekent meer vrijheid?

Natuurlijk, altijd. Socialisme, in zijn verschillende vormen, vormt nog steeds een gevaar omdat het de neiging heeft de macht te centraliseren en de individuele vrijheid te beperken, door een planeconomie te bevorderen die historisch inefficiënt en onderdrukkend is gebleken. Socialisme, zelfs in zijn meest gematigde versies, gaat gepaard met buitensporige staatsbemoeienis met het leven van mensen en de marktdynamiek, waardoor innovatie wordt verstikt en kansen worden beperkt. Het alternatief dat ik voorstel is een systeem gebaseerd op de vrije markt, respect voor privé-eigendom en het tot een minimum beperken van de rol van de staat, zoals Javier Milei probeert te doen in Argentinië. Het is de markt, met zijn vermogen tot zelfregulering en aanpassing, die welvaart en vrijheid aan mensen kan garanderen.

Zijn er concrete gevallen van huidige toepassingen van socialisme of communisme die je zou willen noemen?

Wat er gebeurt in Venezuela, Cuba, Nicaragua en andere lijdende landen laat zien hoe schadelijk socialistische ideologie nog steeds is en hoe de communistische dreiging een universeel gevaar blijft. De arrestaties van tegenstanders, zoals in het geval van onze vriend Williams Dávila in Caracas, en de onderdrukking van andersdenkenden en het volk zijn aan de orde van de dag. In Europa zijn er ook mensen die denken dat het controleren van meningen een effectieve methode is om zich te beschermen tegen de ergste gevaren, het is de klassieke pleister erger dan het gat. We verdedigen de democratie niet door degenen aan te vallen die niet zoals wij denken, zie de zaak Musk en Durov, maar we laten haar uiteindelijk zinken. Musk en Durov zijn nu libertarische helden die de privacy en vrijheid van meningsuiting van miljarden mensen beschermen. Privévermogen moet niet in beslag worden genomen, zoals in het verleden in de USSR gebeurde, alleen maar om iemand te straffen voor zijn vermeende transacties, zoals gebeurde in de zaken van de Russische zakenmannen Abramovich, Usmanov, Fridman en anderen, van wie bewezen is dat ze niets te maken hadden met de invasie van Oekraïne en de oorlog in het algemeen. Vandaag is er ook sprake van EU-sancties tegen bepaalde Israëlische “entiteiten”, we zijn paradoxaal, we sanctioneren onze tegenstanders, maar ook onze bondgenoten en degenen die een defensieve oorlog voeren voor ons allemaal. Deze dingen worden gedaan door schizofrene regimes, Europa zou dit niet moeten doen.

Deze dagen, iser veel gepraat over geopolitiek en de uitdagingen waarmee het Westengeconfronteerd wordt. Wat is uw mening over de huidige situatie en wat denkt udatItalië zou moetenzijn zijnxml-ph-003 De huidige geopolitieke situatie is uiterst complex, met toenemende spanningen tussen het Westen en landen als China en Rusland. Italië moet, samen met Europa, zijn positie aan het hoofd van het westerse blok versterken en de waarden van democratie, vrijheid en de rechtsstaat verdedigen. Het is ook een kwestie van investeren in defensie en veiligheid, het ontwikkelen van een energiebeleid dat de afhankelijkheid van niet-democratische landen vermindert en het bevorderen van de diversificatie van handelsrelaties.

betrekkingen. Het is essentieel dat Italië een actieve rol speelt in deze dynamiek, zowel op Europees als internationaal niveau, door zijn belangen en die van het Westen te verdedigen, maar ook door zijn traditionele rol als bemiddelaar te spelen. Meloni en Tajani werken goed aan dit onderwerp en hebben ons weer gezag gegeven. Ook in Afrika kunnen we voor velen een referentiepunt en een garantie voor stabiliteit worden.

Het Friedman Institute, dat u leidt, heeft de afgelopen jaren steeds meer gezag gekregen en zet zich in voor de bevordering van het liberalisme en de vrije markt. Aan welke projecten en initiatieven werkt u?

We werken aan de promotie van de principes van individuele vrijheid en economisch liberalisme in 33 landen over de hele wereld. Tot onze belangrijkste initiatieven behoren bewustwordings- en trainingscampagnes, gericht op zowel burgers als beleidsmakers, om de voordelen van de vrije markt te benadrukken. We organiseren conferenties, debatten en publiceren rapporten over economische en sociale kwesties, we richten ons op jongeren en op een nieuwe heersende klasse. Onlangs hebben we ons ook sterk gericht op internationale betrekkingen, door de oppositie in Venezuela te steunen, onze sterke steun voor Israël te bevestigen en door betrekkingen aan te gaan met de Arabische landen die het meest actief zijn in de strijd tegen terrorisme en radicaal islamisme. Het islamisme is het totalitarisme van onze tijd. We mogen de rechten en vrijheden die we hebben nooit als vanzelfsprekend beschouwen, maar moeten ernaar streven om ze uit te breiden en te versterken, niet alleen voor onszelf, maar ook voor toekomstige generaties. Ik doe een beroep op degenen die denken zoals wij, in de politiek en in het maatschappelijk middenveld: heb meer moed en doe mee.

Bron:

https://www.liberoquotidiano.it/news/general/40231242/bertoldi-la-liberta-e-la-nostra- missione-oggi-serve-piu-coraggio-per-difenderla-e-promuoverla.html