De Aksu River Canyon is de diepste canyon in Centraal-Azië en het kenmerk van Aksu-Zhabagly, het allereerste natuurreservaat van Kazachstan en de parel van de regio Turkistan. Toeristen die deze adembenemende plek hebben bezocht, vergelijken het vaak met ‘de verloren wereld’ zoals beschreven in de roman van Arthur Conan Doyle. De natuurlijke landschappen en de indrukken van bezoekers worden gedetailleerd beschreven in een speciaal verslag van Kazinform.
De canyon van de Aksu rivier krijgt veel aandacht van toeristen vanwege de schilderachtige uitzichten en de gunstige nabijheid van Shymkent, dat slechts 100 kilometer verderop ligt. De route naar de canyon is niet alleen toegankelijk voor ervaren toeristen, maar ook geschikt voor beginners, ouderen en kinderen.
Witte rivier
Na een reis van 60 kilometer vanaf Shymkent maken groepen toeristen hun eerste stop bij het smalste deel van de canyon. Hier is de afstand van de ene oever tot de andere ongeveer een halve meter, waardoor outdoorliefhebbers met weinig angst van de ene naar de andere kant kunnen oversteken. Voorzichtigheid blijft echter geboden, want er is een verval van minstens 30 meter beneden, waar je op de bodem een blauwe strook van de rivier kunt zien.
Aksu rivier. Foto credit: drive2.ru
De bronnen van de Aksu rivier zijn afkomstig van de gletsjers van de Talas Alatau. De zuivere bergrivier heeft zijn naam (“ak,” wat wit betekent en “su,” wat water betekent in de Kazachse taal) te danken aan het feit dat tijdens het overstromingsseizoen in juni-juli het water, dat deeltjes van geërodeerde rotsen bevat, een melkachtig-turquoise kleur krijgt. De rest van het jaar blijft de Aksu lichtblauw.
Ongeveer 40 kilometer van de bron, op een hoogte van ongeveer 3.500 meter boven zeeniveau, komt de rivier uit in een heuvelachtige vallei waar hij door de eeuwen heen een diepe bedding met steile wanden heeft uitgesleten. Dit is de canyon van de Aksu rivier.
Drakenkeel en mixer
De volgende stop voor toeristen is bij de grot, waar de oevers van de canyon samenkomen en de rivier zijn reis voortzet door ongeziene ondergrondse galerijen. Sommigen noemen deze schilderachtige plek de Drakenkeel. Na ongeveer 100 meter bevinden toeristen zich onder de boog van de grot, waar de rivier diep en snelstromend is.
Over het grootste deel van de lengte heeft de canyon steile oevers, waardoor het riskant is om de bodem te bereiken op één specifieke plek na. Het pad ernaartoe loopt constant schuin af en halverwege verandert het microklimaat. Net als een eeuw geleden zorgen de goed verlichte rotsen en de bergrivier voor luchtvochtigheid, waardoor er een broeikasachtig microklimaat in de canyon ontstaat. Hierdoor kun je, naast de planten die je in de rest van het Aksu-Zhabagly reservaat vindt, paardenstaarten, varens en zelfs relictplanten zien. Deze unieke omgeving is nog een reden waarom toeristen het gebied van de Aksu River Canyon vergelijken met de verloren wereld die in de roman van Arthur Conan Doyle wordt beschreven.
Foto: Irina Galushko
Op één bepaalde plek heeft zich een grote poel gevormd, waar het waterniveau afhankelijk van het seizoen verandert. Tijdens het intense smelten van de gletsjers is er zoveel water dat de stroming talloze boomstammen in beweging zet – boomstammen die ooit jeneverbesbomen waren die langs de oevers groeiden, maar die zijn weggespoeld door het water van de Aksu. Maandenlang wervelen deze boomstammen in een grillige dans totdat het rivierpeil in de herfst begint te dalen en ze dan langs de oevers worden verspreid. Instructeurs en toeristen noemen deze plek “The Mixer” en het wordt beschouwd als de belangrijkste natuurlijke attractie van dit deel van de canyon.
Vlakbij is er een populaire fotoplek voor toeristen – een kleine maar prachtige grot. Vooral durvers zijn bereid een duik te nemen in het ijskoude water voor een goede foto, zelfs in de zomer. Een andere groep dappere zielen stapt onverschrokken op een eigenaardige richel, die in de volksmond “De Vinger” wordt genoemd.
