Het Noorden keert zich tegen de ontbossingswetgeving

De Republikeinse senator Josh Hawley van Missouri beschreef de EUDR in een brief aan de Amerikaanse handelsvertegenwoordiger Katherine Tai als “fundamenteel oneerlijk“ en benadrukte dat “talloze boeren buiten hun schuld om van de Europese markt zullen worden gediskwalificeerd.

Zevenentwintig andere Amerikaanse senatoren schreven ook aan USTR Tai, onder aanvoering van Marsha Blackburn (Republikein) en Angus King (Onafhankelijk). De brief is, naast vele anderen, ondertekend door de hooggeplaatste Democraten Raphael Warnock, Mark Warner en Amy Klobuchar en hun Republikeinse collega’s Marco Rubio, Tom Cotton en Tim Scott. In hun gezamenlijke brief benadrukken ze dat “de EUDR traceerbaarheidseis bijna onmogelijk zal zijn” en dat de verordening als geheel “aanzienlijke nalevingsproblemen met zich meebrengt vanwege de striktheid en dubbelzinnigheidervan” .

Berichtgeving over politiek in de Verenigde Staten lijkt zich te richten op partijpolitieke verdeeldheid en strijd – en toch hebben de problemen die veroorzaakt worden door de EUDR Republikeinen, Democraten en Onafhankelijken verenigd in het inzicht dat deze wetgeving in haar huidige vorm en volgens het huidige tijdschema oneerlijk en onwerkbaar is. Uitstel van de tenuitvoerlegging is zeker de enige verstandige optie.

Dit standpunt wordt gedeeld door de EU-ministers van Landbouw. Twintig van de zevenentwintig ministers riepen tijdens een recente bijeenkomst van de AGRIFISH Council op tot uitstel van de EUDR. Onder leiding van de Oostenrijkse minister van Landbouw Norbert Totschnig drongen de ministers er bij de “Commissie op aanom de verordening tijdelijk op te schorten, zodat een haalbare implementatie mogelijk wordt die gepaard gaat met een herziening van de verordening.”

In het hele Noorden dringt het besef door dat er problemen kunnen ontstaan voor de toeleveringsketens, de prijzen en de keuze van de consument – en dat dit gevolgen heeft voor de boeren en de exporterende landen. Producenten van voedingsmiddelen en basisproducten sluiten zich aan bij politieke leiders en roepen op tot een gematigdere en redelijkere aanpak.

De American Forest & Paper Association (AF&PA) zegt dat “de EUDR in zijn huidige vorm ons land grote zorgen baart. De regel stelt ons voor ernstige problemen bij de naleving, zou duurzame toeleveringsketens verstoren en stelt ongerechtvaardigde en dure eisen aan het zakendoen met de EU.“

De belangrijkste landbouworganisatie van de EU, Copa Cogeca, was nog directer. De organisatie stelt dat “het daarom niet mogelijk zal zijn om de EUDR in de praktijk te brengen. Bovendien is het niet te verwachten dat er voldoende voor de deadline voor de implementatie adequate kadervoorwaarden zullen worden opgesteld.“

Deze golf van bezorgdheid en kritiek – en oproepen tot een dringend uitstel – van Amerikaanse en Europese leiders komt nadat ontwikkelingslanden, waaronder India, Brazilië en vele andere, hun eigen ernstige bezorgdheid hadden geuit over de eisen en het tijdschema voor de implementatie van de EUDR.

Maleisië uit deze bezorgdheid, ondersteund door duidelijk bewijs en gegevens, al meer dan een jaar. De CEO van de Malaysian Palm Oil Council (MPOC), mevrouw Belvinder Kaur Sron, vatte de bezorgdheid als volgt samen: “De EUDR dwingt kleine boeren in Maleisië om onrealistische eisen te implementeren, waaronder kostbare traceerbaarheid en technologie. Als deze nieuwe regels worden gehandhaafd, zullen duizenden kleine boeren in Maleisië waarschijnlijk buiten de toeleveringsketens vallen. De middelen van bestaan lopen gevaar.“

Deze leiders van het Noorden en het Zuiden hebben gelijk. Uitstel is nodig en redelijk. Zowel de New York Times als de Financial Times hebben deze realiteit onder de aandacht gebracht.

Maleisië is al de beste in zijn klasse op het gebied van duurzame palmolie: het staat buiten kijf of Maleisische bedrijven al dan niet in staat zijn om volgens een redelijk tijdschema aan de EUDR te voldoen. De MSPO-standaard (Malaysia Sustainable Palm Oil) biedt wettelijke garanties en verplichtingen om ontbossing te voorkomen. Europese klanten weten dat Maleisië niet ontbost, zoals bevestigd door de FAO van de Verenigde Naties en het World Resources Institute.

Het is de moeite waard om terug te komen op de opmerkingen van senator Hawley: “Talloze boeren zullen buiten hun schuld van de Europese markt worden gediskwalificeerd.” Deze uitspraak geldt net zo goed voor Maleisië als voor Missouri. Het Zuiden en het Noorden – zowel bedrijven als regeringen – vragen om uitstel. Alleen de ideologen, waarvan de meeste geld ontvangen van Europese regeringen, blijven over om voor de EUDR te lobbyen.

De EU-Commissie heeft nu een keuze: de eerste optie is om de redelijke verzoeken om uitstel van handelspartners, regeringen en de eigen boeren van de EU te accepteren. Dit uitstel zou natuurlijk leiden tot een serieuze heroverweging van de invoeringsplannen en -processen. Een andere mogelijkheid is om door te gaan en toe te kijken hoe consumenten in de EU te lijden hebben onder hogere prijzen en meer verstoring, hoe talloze handelspartners hun aanzienlijke opties voor een reactie afwegen – en hoe wie weet hoeveel middelen van bestaan over de hele wereld worden beschadigd – alleen maar om de groene lobby in Brussel een plezier te doen.